Shkruan: Etem Xheladini
Në vitet 80-ta, po edhe 90-ta, kur historia i vinte shqiptarët përballë sfidave të mëdha, Kumanova nuk heshti.
E ngriti zërin për arsimin shqip dhe e përçoi me përkushtimin e saj qytetar e kombëtar.
Me përpjekje të vazhdueshme, u hodhën themelet për arsimimin e mesëm në gjuhën shqipe, pas pes viteve të ndaluara nga pushteti i kohës, duke hapur paralelet e para në gjimnazit më 7 Tetor 1991, pa pëlqimin e pushtetit të kohës, që për gjashtë muaj deri në legalizimin e tyre më 28.02.1992, pas një presioni qytetar e gjithë popullor, i quajti të egra, e më pas vazhdoi misioni i zgjërimit të paraleleve me mësim në gjuhën shqipe edhe në qendrat profesionale: Ekonomi, Teknikë, Bujqësi, Mjekësi… të gjitha në gjuhën amtare. Ishte një fitore e ngadaltë, por e sigurt.
Por Kumanova nuk u ndal as në këtë hap. Ajo e çoi misionin më tej, drejt arsimit të lartë: me përkushtim dhe bashkërendim qytetar e institucional, u realizua një ndër momentet historike të arsimit shqip në Maqedoninë e Veriut, me hapja e Fakultetit të “AB” në kuadër të Universitetit Shtetëror të Tetovës (USHT) në Kumanovë, të menaxhuar nga Shoqata e Arsimtarëve Shqiptar “Naim Frashëri” Kumanovë-Likovë.
Këto ishin gjurmë që nuk i fshin koha. Ishin hapat e një populli që, kur e kërkonte nevoja, e dinte çfarë duhej të mbronte dhe ku duhej të vepronte.
Kam besimin e plotë te gjenerata e re se do të vazhdon rrugën që trasuan të parët e tyre si në arsim, por edhe në gjitha sferat e jetës për kauzën kombëtare, për të qenë të barabart në këte shtet.
E kjo ishte dhe duhet të mbetet Kumanova.
Shqip