Dy lulëkuqe mbi dy varre

SHKRUAN: NEHAT JAHIU

Avni Shkoza…! Babai i dëshmorit Ali Shkozës…! Po sa kishte marrur lajmin se djali i tij ishte vrarë…! Dhe kishte ra dëshmor…! Aty në atë lëndinë…! Të vendlindjes së tij…! Aty pranë Kroit të Hallës…! Dhe ishte varrosur aty ku e kishte lenë ai vet me gojën e tij…!Ai ishte varrosur me duart e shokve të luftës…! Me nderimet me të larta të një dëshmori…! Ai veshi Uniformën e Ushtrisë çlirimtare…! Hudhi pushkën në krahëror…! Doli nga shtëpia e tij…! U ngjit maleve të Karadakut…! Për të arritur tek shokët e luftës së birit të tij Ali Shkozës…! Me të arritur aty…! Në ato male me lisa të gjatë…! Me ato lëndina me bar të njomë e lule të bukura të vendlindjes së tij…! Me mallin e dashurisë…! Me mallin e zjarrtë…! E të krenarisë…! U përqafua me shokët e djalit të tij…! Tani dëshmor i lirisë Ali Shkoza…! Shkuli një lule më të bukur nga lëndina…! Dhe e mbolli mbi varrin e birit të tij…! E mbolli mbi varrin e dëshmorit…! E ujiti me ujin e bardhë …! E të ftohtë si akulli…! Nga Kroi i Hallës…! E shtrëngoi dheun e varrit fort në grushtë…! E puthi me dashurinë më të madhe…! Dhe ia hudhi përsëri djalit të tijmbi varr…! Dhe u nis sëbashku me shokët e Aliut…! Maleve për të luftuar…! U nis mu nga aty…! Tek ajo lëndina…! E mbushur me bar të njomë…! E lule tërfoje…! Mu aty nga Kroi i Hallës…! Mu nga varri i dëshmorit…! Djali të tij Ali Shkozës…! Mu aty ku për herë të fundit ua kishte lënë amanetin e fundit shokëve të tij…! Për të vazhduar luftën gjer në fund…! Gjerësa të arrij liria…! Sëbashku me rrezet e diellit e të hënës së vendlindjes e të atdheut të tij…! Krah për krahu me shokët e tij do të luftoj maleve e fushave trimi Avni Shkoza…! Ia ]onte amanetin djalit të tij…! Gjerësa këtyre maleve e fushave do u vijë erë lirie…! Betejat për ]do ditë ashpërsoheshin…! Trimat e lirisë nuk kursenin gjakun dhe jetën e tyre…! Për ]do ditë në fushëbetejë binte nga një dëshmor lirie…! Ia falnin jetën atdheut…! Lirisë…! Ardhmërisë…! Fushat dhe malet ujiteshin me djersën dhe gjakun e tyre…! Në ballë të frontit Avni Shkoza…! Një burrë trim…! Që nuk dinte ]është frika…! Ditë e natë luftonte…! Me pushkën në dorë…! Shumë shpesh zbriste aty në lëndinë…! Aty te Kroi i Hallës…! Ujiste lulëkuqen që e kishte mbjellur mbi varrin e dëshmorit…! Djali të tij Ali Shkozës…! Vizitonte varret e të gjithë dëshmorëve…! Maleve dhe fushave të atdheut që kishin ra…! Përkulej para varreve të tyre…! Puthte varret e tyre…! U thoshte: Që të pushojnë të qetë…! Në vendlindjen e tyre…! Në Atdheun e tyre…! Në vendlindjen…! Atdheun e prindërve…! Gjyshërve…! Stërgjyshërve….! Të të parëve të tyre…! E ne shokët e juaj do e kryejmë amanetin tuaj…! Do të luftojmë gjer në fund…! Gjerësa tu vijë…! Këtyre maleve…! E fushave…! Erë lirie…! Do të luftojmë për ]do pëllëmbë të kësaj toke…! Tokës sonë…! Që shekuj me radhë e ujitëm me djersë e gjak…! Jehon kënga maleve e fushave…! Kënga e lirisë…! Në ballë të vijës së frontit…! Trimi…! Avni Shkoza…! Lufton me shokët…! Lufton për liri…! E për atdhe…! Kur lulëkuqja mbi varrin e dëshmorit Ali Shkozës ! Që e kishte mbjellur me dorën e tij kishte mbirë dhe ishte rritur…! E kishte ]elur…! Aty tek lëndina…! Aty tek Kroi i Hallës…! Sonte kur hëna po bëhej nuse…! Do të bie dëshmor trimi Avni Shkoza…! Do të ujis lëndinën …! Me gjakun e tij…! Të një dëshmori të lirisë…! Do ti laj plagët me ujin e bardhë të Kroit të Hallës…! Që buronte nga zemra e gurit…! Të Karadakut Legjendar…! Sot …! Ra dëshmor…! Avni Shkoza…! Ra aty në atë vend…! Aty ku ra djali i tij Ali Shkoza…! Shokët e tij të luftës…! Do ta varrosin …! Me nderimet më të larta të një dëshmori…! Të lirisë…! Do ta shtrëngojnë dheun e varrit në grushta…! Do ia puthin dheun e varrit të vendlindjes…! Të lagur me djersën e gjakun e tij…! Do të mbjellin një lulëkuqe mbi varrin e tij…! Do e ujisin me ujin e Kroit të Hallës…! Shokët vazhdojnë luftën…! Amaneti I dëshmorëve duhet shkuar ne vend…! Derisa të fitohet liria…! Duhet luftuar…! E mbi varret e dëshmorëve…! Ali e Avni Shkozës…! Rriten…! E ]elin dy lulëkuqe…! Yjiten e rriten…! Me gjakun e tyre…! Me ujin e Kroit të Hallës…! Aty pranë dy varreve…! Në atë lëndinë të bukur…! Të mbushur me bar të nj[omë…! E me lule të bukura tërfoje…! Aty tek ata lisa të gjatë ahu…! Për ]do mëngjes…! Për ]do mbrëmje…! Dielli e hëna lëshojnë rrezet mbi varre…! E bilbilat këndojnë këngën e bukur të tyre…!