Shkup, 11 qershor – Në kushtet e sfidave të rënda politike, siç është ngecja eventuale e integrimeve evropiane, mendoj se më së paku që i duhet këtij vendi është përjashtimi i BDI-së nga pjesëmarrja në qeverisjen e vendit, thotë ish deputeti i VMRO-DPMNE-së dhe profesori i së drejtës kushtetuese dhe sistemit politik, Aleksandar Spasenovski, transmeton zhurnal.mk.
Profesor Spasenovski, a është e mundur kërkesa e kreut të VMRO-DPMNE-së, Hristijan Mickoski që amendamentet kushtetuese të miratohen tani, dhe ato të bëhen të vlefshme me hyrjen e vendit në Bashkimin Evropian?
Lidhur me këtë çështje, më duhet të theksoj se ka dy aspekte. Njëra është teknike, tjetra është aspekti politik. Nëse udhëhiqemi nga aspektet e brendshme që kanë të bëjnë me rendin kushtetues të shtetit, mund të konkludojmë se nuk ka problem që çdo amendament i Kushtetutës dhe çdo amendament, përfshirë këtu, të miratohet në mënyrë të tillë që do të vononte. aplikacion. Në fund të fundit, ne kemi pasur përvoja të tilla në të kaluarën. Nga ana tjetër, sigurisht që këtu ky realitet teknik lidhet me një situatë politike dhe lidhet me detyrimet e marra politike të shtetit. Vitin e kaluar kur praktikisht filloi ky proces i dinamizimit të integrimit evropian, sipas të cilit shteti merr përsipër të përfundojë ndryshimet kushtetuese ndërmjet konferencës së parë dhe të dytë ndërqeveritare. Pra, për të konkluduar, nga pikëpamja teknike, kushtetuese-juridike, nuk ka problem që çdo amendament kushtetues, përfshirë këtu, të ketë efekt të vonuar, aplikim të vonuar, por këtu përplasemi me realitetin e politikës, që janë marrë përsipër detyrimet ndërkombëtare të qeverisë sipas të cilave duhet të zbatohen ndryshimet kushtetuese ndërmjet konferencës së parë dhe të dytë ndërqeveritare.
A mund të ndryshohen këto përfundime të Këshillit të Bashkimit Evropian?
Nuk mund të themi në një kuptim absolut se asnjë marrëveshje ndërkombëtare nuk është plotësisht e pandryshueshme dhe se nuk dihen situata rishikimesh, ndryshimesh, përshtatjesh të detyrimeve ndërkombëtare të ndërmarra, megjithatë duke ndjekur realitetin e politikës ndërkombëtare dhe forcën e veçantë të shtetit në të cilin jetojmë. , të Republikës së Maqedonisë, duhet të them se shanset janë të vogla, siguria është e vogël se ky vend, elitat politike, partitë politike kanë kapacitete për të ndryshuar një vendim politik të BE-së.
Cilat janë sfidat nëse nuk i miratojmë ato ndryshime kushtetuese? Ambasadori evropian David Geer tha se nëse e humbasim rastin tani, disa vende të tjera do të përfitojnë dhe do të integrohen para nesh.
Mosmiratimi i ndryshimeve kushtetuese, në dritën e reagimeve të liderëve politikë nga BE-ja, hap një perspektivë të një periudhe problematike për shtetin në të cilën duhet t’i jepet një përgjigje pyetjes se çfarë të bëjë me integrimet evropiane. , çka me modernizimin e shtetit në kushtet e stagnimit të integrimeve të Maqedonisë në Bashkimin Evropian.
Një nga propozimet ishte krijimi i një qeverie të gjerë pa BDI. A është e mundur kjo?
Deri më tani po i kërkojmë dhe i gjejmë arsyet e këtij qëndrimi të VMRO-DPMNE-së. Tjetër është çështja e sigurisë, e realitetit, e realizueshmërisë së kësaj ideje politike dhe tjetër është edhe çështja nëse ajo do të thjeshtojë apo komplikojë më tej rrethanat politike në vend. Nëse pyes veten, mendoj se në kushtet e sfidave të rënda politike, si bllokada e mundshme, ndalimi i mundshëm i integrimit europian, apo marrëdhëniet e këqija dypalëshe me Bullgarinë apo gjeopolitika e ndryshuar, mendoj se më e pakta që i duhet këtij vendi. është një ndërlikim shtesë me raste dhe me një problem të ri të brendshëm politik, si pasojë e përjashtimit të një partie të rëndësishme politike nga pjesëmarrja në qeverisjen e vendit. Pra, nga pikëpamja e arsyeve të kërkesave të VMRO-DPMNE-së për përjashtimin e BDI-së, mund të gjejmë arsye, por nga pikëpamja nëse një zgjidhje e tillë kontribuon apo pengon, konkluzioni im është se nuk është e dobishme për stabilitetin e shtetit dhe për tejkalimin mundësisht më të lehtë dhe më të mirë të sfidave politike me të cilat po përballemi.
Ju gjithashtu punoni në hulumtimin e opinionit publik, i cili përfshin gjithashtu opinionin mbi agresionin rus kundër Ukrainës. Çfarë tregojnë numrat e fundit?
Mund të konkludojmë se një shumicë absolute, pra 56 për qind e qytetarëve e dënojnë agresionin ushtarak rus kundër Ukrainës, që krahasuar me hulumtimin që kemi bërë vitin e kaluar, ka një rritje të dukshme të këtij dënimi prej 3.3 për qind. Pra, në përgjithësi, mund të konkludojmë se shumica absolute e qytetarëve kanë një qëndrim negativ, dënojnë dhe nuk e miratojnë agresionin rus kundër Ukrainës, transmeton zhurnal.mk.
