18 vite pa dijetarin e Ballkanit, Mulla Jakup Hasipin

Janë mbushur 17 vite që kur u nda nga jeta patrioti dhe hoxha i njohur nga Sllupçani, Mulla Jakup Hasipi. Ai humbi jetën më 6 janar të vitit 2006, në një aksident trafiku në autostradën Shkup-Kumanovë.

Mulla Jakup Asipi (Sllupçan, 2 shkurt 1951 – 6 janar 2006) ka qenë hoxhë dhe patriot shqiptar. Ishte më oratori dhe më karizmatiku ndër shqiptarët e këtyre trojeve në kohën tonë. Ligjërimet e tij dallohen për nga përmbajtja karizmatike dhe argumentuese. Paraqitja e tij multimediale këto 25 vitet e fundit e posaçërisht pas viteve 90′ ka ndikuar drejtpërdrejt në vetëdijësimin e rrethit të Likovës si në aspektin fetar Islam ashtu edhe në aspektin kombëtar e patriotik.

Jakup Asipi lindi në fshatin Sllupçan më 2 shkurt 1951, shkollimin fillor e kreu në vendlindje, shkollimin e mesëm e kreu në Damask të Sirisë në medresenë “el-Furkan’” në vitin 1980. Studimet i kreu në universitetin e famshëm Al-Az’har, në fakultetin e bazave të Fesë Islame të Egjiptit në vitin 1985 ndërsa studimet postdiplomike i vazhdoi në Bejrut të Libanit.
Gjatë viteve 1985-1990 punoi si imam në një xhami në Leverkusen të Gjermanisë ku ka dhënë kontribut të çmueshëm në kultivimin e vlerave fetare, morale, kulturore e kombëtare. I vetëdijshëm për situatën në trojet tona në vitin 1990 kthehet në vendlindje për të kontribuar në gjendjen e rëndë të popullatës. Në ligjëratat e tija ishte shumë i përpikt dhe i guximshëm, kështu që ju ka bër ball kërcënimeve dhe marrjeve të shumta në pyetje nga ana e policisë maqedonas. Nga kjo periudhë e gjer në vdekjen e tij ka organizuar mbi 5000 ligjërata, kontribut ky që e sheh dritën çdo ditë përmes ruajtjes multimediale.

Në vitin 2001 gjat luftës në Maqedoni Jakup Hasipi u paraqit si njëri ndër strategët kryesorë në organizimin dhe përkrahjen e luftës, sepse ishte i bindur se vetëm përmes kryengritjes populli do të ishte në gjendje ti arrinte liritë dhe të drejtat e veta.

Pas përfundimit të luftës në vitin 2003 në zgjedhjet e rregullta të Bashkësisë Islame në Kumanovë u zgjodh myfti për komunën e Kumanovës dhe Likovës. Ndërroi jetë më 7 janar 2006 në një aksident rrugor në autostradën Shkup – Kumanovë.

Kontributi i tij në sferën e Islamit ndër të rinjt dhe të rriturit në Maqedoni dhe Kosovë është i njohur ndër këto troje si përmes pjesmarrjeve të drejtpërdrejta në tubime ashtu edhe përmes ligjërimeve mediatike. Vlen të ceket se të gjitha regjistrimet audio dhe video janë falas pa asnjë kufizim nga ana e këtij ligjëruesi. Ndër këto xhirime të ligjëratave më të njohurat janë ligjërata e mbajtur në Ferizaj me rastin e përvjetorit të lindjes së Muhamedit a.s , nga e cila mbetet thënia e tij se “…pa lexim jemi qumësht i prisht, pa lexim jemi popull i prisht…”, si dhe xhirimi i ligjeratave në Prishtinë dhe Ferizaj.

Si një imam dhe një menaxher i mirë i çështjeve të një fshati ka ndikuar shumë pozitivisht në organizimin e qytetarëve të fshatit si në çështjet e brendshme të fshatit ashtu edhe në ato të jashtme. Organizimi i tij ka qenë i njohur që nga koha e rrënimit të mureve në teritorin e Maqedonisë proçes ky që kishte për qëllim krijimin e trazirave ndër shqiptarët e Maqedonisë.

Ndikimi i tij me një dritë të pastër patriotike ka qenë gjat luftës së vitit 2001 kur me veshje të UÇK-së është paraqitur në opinion dhe ka kërkuar angazhimin masiv të popullatës në luftë kundër maqedonasve, emri dhe vepra e tijë kanë pasur ndikim ndër poupllatën gjatë gjithë kohës.