Ku jemi sot, tri dekada pas rënies së pushtetit të njëmendësisë-komunizmit?

Shkruan: Etem Xheladini, Kumanovë

Çfar bërën politikëbërsit shqiptar në pushtet, pas rënjes të sistemit të njëmendësisë – komunist, nga viti 1990 kur erdhën në krye të partive- subjekteve shqiptare, e më vonë edhe në poste, duke filluar nga ato lokale e deri te ato qëndrorë.
Shtrohen këto pyetje kudo në popull, i cili ndëshkoi politikëbërësit dhe politikën e sistemit komunist, që për afër 50- vite sundoi në trojet shqiptare, të ndara në 6-shtete, që padrejtësisht u ndanë pas luftës dytë botërore, e njëherit erdhi në skenë një klasë politike që propagandonte liri, barazi për të gjithë, duke luftuar çdo të drejtë kombëtare, në emër të vëllazrim bashkimit ndër vite.
Këto ide pikërishtë ishin shkak që ajo klasë politike e cila sillejë si me qene pronarë të popullit dhe te tokës, duke gllabëruar çdo gjë, edhe pse në krahasim me politikanët e sotit ishin shumë më pakë në numër.
Programi i partisë komuniste ishte, se popullit ua solli lirinë, e i dhanë vetës të drejtë të bënin çdo gjë, duke konfiskuar pasurinë familjare kurë mendoninë se dikush e kishte tepër edhe pse ishte pasurii e trashiguar familjare.
Këte logjikë të këtijë sitemi, populli në Shqipri, Kosovë, Iliridë- Maqedoni, Kosovë Lindore, Malë të Zi, e kudo që jetonte e vepronte e dënoi, duke i dhënë rastin gjëja pluralizmit.
Tani nëse shiqojmë nga koha ku jemi lirshëm mund të themi, se në krahasim nga vendet tjera ku jetonin shqiptarët, ne në Iliridë-Maqedoni, ishim një shoqëri më e mbrapametur ekonomikisht, politikishtë, në mediat me nivel më të ulët.
Këto padrejtësi që u ushtruan nder vite, e sidomos viteve tetëdhjeta, ne na bënë një shoqëri më me ndjenja rezistueshme, e inspiruar për të drejtat kombëtare.
Me që edhe vendet tjera jashta shtetit amë Shqipërisë ku jetonin popullata shqiptare, ishte më e ngritë në luftë për te drejtat e shqiptarëve kudo që jetonin, (këte e thotë edhe Konica, tek shqiptarët vetëm në popull gjenë elementin fisnik, dhe sensin e të vertetes).
Për dallim nga politikanët e pushtetarët shqiptar shiquar historikisht, po ti pyesësh popullatën, po edhe qytetarët e rëndomët për platformën kombëtare, iden për Bashkim Kombëtar, luftën për të drejtat e tyre kudo që jetojnë, po edhe pa ndonje arsimim të lart, të japin ide shumë më realiste se sa klasa politike dhe intelektualët ne këte shoqëri që shumica dermuese i takon konformizmit, sepse politika e politikëbërsit u kanë imponuarë një formulë se patjetër çdo arritje bëhet vetëm nëpër mjet tyre, subjekteve të tyre politike . Kjo formulë ka shkaterruar VLERAT NE KETE SHOQERI, pamvarsishtë sa ishte rezistenca popullore, e cila solli edhe te luftat e fundit të UÇK-ës, ku, madje edhe ata që flasinë në emër të deshmorëve dhe të luftës, e që skanë asnjë lidhje me te.
Në rend të parë politikëbërsit të cilët gjithë luftën qëndronin me kravate në vendet e Europës, gjetiu e Prizren, shumica nga ta u regrutuan nga qarqet si agjent të SHIK-ut, po pse jo edhe të UDB-ës, dhe u infiltruan e u bënë lider, pushtetarë, ku me agjendat manipulative ju shërbyenë si paterica qeverive të LSDM-ës e VMROS-ës, nga se janë vetëm numra dhe shqipëfolës. asgje më tepër që realizojnë vetëm ambicje personale duke i lavdruar liderët politikë, sepse ata u japin pushtet dhe privilegje.
Tani e meta në këte shoqëri është krijimi MITIT LIDER – POLITIKË.
Këto mite të konstruktuara paraqiten në rang të atyre që sakrifikuan nga veta gjithëçka si: Adem Jasharit, Ismet Jasharit, familjes Haradinaj, komandat Teli, Harun Aliu, Shqiponja, pa marrë pjesë më parë në asnjë lëvizje, demostratë, e betejë gjatë luftave të fundit të UÇK,-ës.
Pas këtyre miteve fshihen gjithë karrieristët, si në Iliridë-Maqedoni, Kosovë, njerezit e korruptuar, aktivistët pra gjitha shtresat e parazitëve.
Në Iliridë-Maqedoni e metë tjetër është se një pjesë e gjeneratës re në politikë, nuk tregojnë vlera intelektuale e aq me pak INTEGRITET, E PERSONALITET, pra sikur gjithë janë të fokusuar ne kapjen e pozitave, nuk ka asnjë ideal te ata.
Kësaj shoqërie urgjent i duhet largimi i këtyre lider mite, dhe politëkës servile ndaj pushtetit, qoftë pozitë apo opozitë, largimi rrahagjokësve mashtrues të luftes, manipulimi me deshmorët, sepse janë keqperdorur me të madhe.
Gjenerata e re të mos heshtë, por ti dëshmojnë meritat dhe vlerat e tyre në arenën politike, me të tjerët, duke realizuar sa më shpejtë të drejta që me luftë u fituan, e ku prioritet do të kenë PLATËFORMAT KOMBËTARE
Kjo nëse nuk synohet e realizohet, degradimi i politikëbërjes ka arritë kulmin e degradimit, ku rinia shumicë e pa perspektivë, ka mësye mërgimin, duke braktisë vendëlindjen dhe trojet tona shqiptare, duke na u kanosur depopullimi, ku tkurrja e kombit është tejmase, e do vie deri te ajo se nuk do të keni kujtë ti bëni politikë.